Και οι μέρες κυλούσαν όμορφα στη Σκαντζοχοιριά, ένα γραφικό χωριό τη κεντρικής Ελλάδας, ώσπου μια μέρα ο παπάς του χωριού, ο παπα-Λάμπρος, δεν άντεξε τη γυναίκα του, την παπα-Λάμπραινα, διότι εκτός του ότι του μαγείρευε μόνο νηστίσιμα, δεν του κάθονταν και τις περισσότερε ημέρες του χρόνου, αφού ήταν αγιοποιημένες, με αποτέλεσμα οι ορμές του να του έχουν φτάσει μέχρι το σβέρκο και η επιθετικότητά του λόγω της περιορισμένης αγαμίας να αγγίζει το ζενίθ.
Έφτασε μάλιστα στο σημείο, και σε κατάσταση αμόκ, να πάει στο σταθμό χωροφυλακής του χωριού και να ζητήσει από τον αξιωματικό υπηρεσίας να μηνύσει το θεό, διότι έχει εισβάλει στην προσωπική του ζωή, μιας και η παπαδιά τον επικαλείται συνέχεια.
Που τη χάνεις, που τη βρίσκεις με το όνομά του στο στόμα.
Όμως το στόμα δεν το έχουμε μόνο για το όνομά του.
Έτσι σκέφτηκε να την ξεφορτωθεί, και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν.
Να τη σκοτώσει δε γινόταν λόγω της θέσης του, μπορούσε όμως κάλλιστα να την παντρέψει.
Και τη θα με κάνεις εμένα μες τα μαύρα τυλιγμένο; Πού ως και τα σεντόνια μας μαύρα είναι;
Και για να της χρυσώσει το χάπι της έταξε τον ποιο πλούσιο του χωριού και στο γάμο της να μην τσιγκουνευτεί όπως στο δικό τους και να φωνάξει τον ποιο ξακουστό, τον καλύτερο τον μουσικό, τον Ιησού του Ναυή, που τη συγκεκριμένη χρονική
στιγμή κάνει τουρνέ στα χωριά τους.
Ο γαμπρός δέχτηκε και το κόλπο έπιασε.
Και κάλεσαν τον Ιησού του Ναυή.
Του είπαν όμως να έρθει με το μπουζούκι του.
Αυτός όμως παράκουσε και ήρθε με το τρομπόνι.
Και με την πρώτη τρομπονιά πάει το κέντρο διασκέδασης.
Κατέρρευσε.
Με τη δεύτερη έπεσε και η τουαλέτα που βρίσκονταν εκτός μαγαζιού.
Ευτυχώς τον πρόλαβαν και το κακό σταμάτησε εκεί.
Φανταστείτε να ερχόταν με τα ντράμς.
Δε θα έμενε τίποτα όρθιο.
Στενοχωρημένος ο παπάς, αλλά τέλος καλό, όλα καλά, αφού ο πλούσιος γαμπρός υπόσχεση έδωσε τρανή πως και το κέντρο θα το φτιάξει, και την τουαλέτα, και την παπαδιά θα παντρευτεί.
Πότε;
Την άλλη εβδομάδα.
Και έτσι ανακουφίστηκε ο παπα-Λάμπρος και επιτέλους θα αφοσιωθεί στο προσωπικό, αλλά και θεολογικό του έργο.
κείμενο: Θεοδωρίδης Βλαδίμηρος
