Ήταν σήμερα το πρωί, ο ήλιος μόλις είχε βγει, και απόφαση μεγάλη πήρα, τους Έλληνες απανταχού της Γης να ενημερώσω.
Και ξεκίνησα το διάστημα να εποικίσω, με δορυφόρους ελληνικούς αυτό να το γεμίσω.
Ειδήσεις και μηνύματα σωστά να φτάνουν σ' όλους, χωρίς το ψέμα τα χνάρια του ν' αφήνει, η δίψα για ενημέρωση άσβηστη να μείνει.
Και όλα καλά ξεκίνησαν και όλα καλά πηγαίναν,
μα στην πορεία κάτι στράβωσε.
Μάλλον για μάτι πρόκειται, για φθόνο μεγάλο και βαρύ,
διότι καλά τα έπραξα, και ας ήτανε πρωί.
Και δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς έχει συμβεί.
Και ο δορυφόρος έπεσε μέσα σε χωράφι,
ένα μποστάνι τα 'παιξε, χάλασε και η πομόνα, το μαντρί κατέρρευσε και τα κατσίκια μείναν χωρίς στέγη, στον ήλιο έρμα και μόνα.
Μα τώρα που το σκέφτομαι αυτή είν' η αιτία,
η κακούργα και άπονη μέσα στην κοινωνία, που το δορυφόρο έριξε με σαμποτάζ μεγάλο, το 'χει ξανακάνει με αερόστατο, τώρα για το σπίτι της κινώ εκδίκηση να πάρω.
κείμενο: Θεοδωρίδης Βλαδίμηρος
